Afgeslacht als een stel schapen

Terwijl ik dit schrijf staat mijn zoontje naast mij met een fles melk in zijn hand. Hij tikt op mijn elleboog om aandacht te trekken. Iedere keer wanneer ik hem aankijk begint hij hard te lachen en giechelen. Soms loopt hij even weg omdat hij buikpijn krijgt van het lachen. Niet lang hierna staat hij weer naast mij, lachend en tikkend op mijn elleboog.

Zijn grote, bruine amandelvormige ogen zijn gevuld met liefde en onschuld. Hij is stapelgek op papa. Zijn held. Zijn redder. Zijn alles. Soms hoor ik hem ’s avonds laat zachtjes in zijn kamer ‘papaaa’ fluisteren.

Zijn fles melk is inmiddels bijna op. Dit betekent tanden poetsen, luier verschonen en naar bed. Maar niet zonder het meest belangrijke ritueel van de dag: knuffelen met papa. Als er niet geknuffeld wordt breekt hij het hele huis af.

Het avondritueel duurt nooit langer dan enkele minuten. Hij gaat liggen op mijn borst en tilt een aantal keer zijn hoofd op om mij diep in de ogen te kijken. Hierna legt hij zijn hoofd neer en valt glimlachend in diepe slaap.

Gisteren bleef ik wat langer liggen. Het moment met mijn zoon deed mij terugdenken aan wat ik enkele dagen geleden had opgeruimd. Via de politie was er het verzoek binnengekomen om een plaats delict te reinigen. Er was veel bloed aanwezig, meer informatie kreeg ik niet. Toen ik op Google de plaatsnaam + ‘plaats delict’ intypte werd echter al snel duidelijk wat er had plaatsgevonden.

De vrouw des huizes had op de dag van het incident om bescherming tegen haar man gevraagd. Ze hadden achttien jaar een relatie. Na een urenlang verhoor kreeg hij van de politie een contactverbod opgelegd. Hij mocht haar niet thuis meer opzoeken. Enkele uren later nam hij wraak door haar, en haar zoon met zestien messteken om het leven te brengen. Hierna reed hij naar een dichtbij zijnde rivier en sprong in het water. Zijn lichaam werd twee weken later in het water gevonden.

Zowel de moeder als zoon waren in koele bloedde vermoord. In de slaapkamer van de zoon had een worsteling plaatsgevonden. Spullen waren kapot geslagen. Overal lag er bloed. Het was een afschuwelijk zicht om te aanschouwen.

Gedurende de reinigingswerkzaamheden stond ik niet al te veel stil bij wat er had plaatsgevonden. Het was pas toen ik met mijn zoon lag dat ik begon te reflecteren over alles wat ik had gezien. Toen kwam het besef: er zat enorm veel bloed op de achterkant van de slaapkamerdeur. Zijn zoon mocht niet ontsnappen, dus had hij de slaapkamerdeur dichtgedaan voordat hij op hem begon in te steken.

Kijkend naar mijn zoon kreeg ik tranen in mijn ogen. Hoe ver heen moest deze man wel niet zijn geweest om zoiets te doen? De twee personen waarmee hij de meest intieme, liefdevolle, gelukkige momenten in zijn leven mee had gedeeld. Afgeslacht als een stel schapen.

Over Tuğrul

Tuğrul Çirakoğlu is een Nederlands ondernemer, columnist, schrijver, spreker en vlogger van Turkse afkomst. Momenteel is hij directeur van Frisse Kater BV en woont en werkt in Amsterdam. Tuğrul was van januari 2021 tot december 2022 columnist voor Het Parool met een wekelijkse column in PS Het Parool.