De arts zonder badkamer

Toen ik per WhatsApp de videobeelden kreeg toegestuurd wist ik al dat het geen gemakkelijke opdracht zou zijn. Er werd met harde braakgeluiden de woning uitgerend. ‘Zou ze zonder geluid luisteren’ werd er nog attent bij vermeld.

Het krappe, totaal uitgeleefde appartement bevond zich met een vierkante meter prijs van boven de achtduizend euro in een van de meest dure wijken van Nederland. De bewoner was overleden. Aan ons de taak om het appartement te ontruimen.

Hij was het overgrote deel van zijn leven als arts werkzaam geweest. De woonkamer stond bomvol met medische boeken. Zware literatuur. Er was geen enkel fictieboek aanwezig. Op intellectueel vlak was hij zeer ontwikkeld. Alle andere wereldse zaken werd spijtig genoeg geen aandacht aan besteed.

Zo was er bijvoorbeeld geen badkamer aanwezig. In de hoek van de keuken bevond zich een krakemikkige, zelf in elkaar geknutselde douche constructie. Tegen de keukenmuur aan stond een lekbak die ooit als douchebak functioneerde. Want douchen, dat gebeurde al heel lang niet meer.

Alle kleding was vergeeld van de transpiratie en stonk naar een mengeling van urine, ontlasting, en zweet. Een wasmachine had hij niet. De enige plek waar hij ‘theoretisch gezien’ zijn kleding kon wassen was in de keukenspoelbak. Maar ook deze viel, net als de rest van de woning, compleet uit elkaar en lekte aan alle kanten.

Je kon aan dit alles ontlenen dat hij al jarenlang niet meer had gedoucht of zijn kleding gewassen. Volgens een van de buren kwam hij al jaren niet meer buiten. Alle tijd werd klaarblijkelijk in de woonkamer doorgebracht. Begraven tussen de medische boeken, bergen met stof, en duizenden noties en medische dossiers.

Wanneer hij genoeg had gelezen, zo bedacht ik mij, verplaatste hij zich naar zijn slaapkamer om te gaan liggen op zijn vervuilde eenpersoonsmatras. Ook hier werd hij omringd door de stoffige dossiermappen, medische boeken, en andere huishoudelijke rotzooi.

Het deed mij verdriet, denkende aan hoe hij hier zielsalleen was weggekwijnd. Zijn leven was net als een plaat die blijft hangen, waarbij iedere dag hetzelfde vervelende deuntje eindeloos wordt herhaald. Misschien was het maar beter zo. Eindelijk stilte.

Over Tuğrul

Tuğrul Çirakoğlu is een Nederlands ondernemer, columnist, schrijver, spreker en vlogger van Turkse afkomst. Momenteel is hij directeur van Frisse Kater BV en woont en werkt in Amsterdam. Tuğrul was van januari 2021 tot december 2022 columnist voor Het Parool met een wekelijkse column in PS Het Parool.