Het eerste wat mij bij binnenkomst opviel was de deurmat. Over de jaren heen heb ik duizenden soorten deurmatten gezien. Dit is de enige die mij is bijgebleven. Een designdeurmat van kokosvezels in de vorm van een menselijk lichaam omtrek.
Terwijl ik de trap opliep naar de plek van overlijden vielen mij steeds meer designerproducten op. Design lampen, lichtschakelaren en deurklinken. Het voelde alsof ik de showroom van een exclusieve woonwinkel inliep.
Achteraf kreeg ik van de nabestaanden te horen dat de overledene jarenlang bezig was geweest met het verbouwen en inrichten van zijn woning. Over iedere vierkante centimeter was nagedacht. Voor de buitenwereld klopte het allemaal, binnenshuis was echter een ander verhaal.
Op een willekeurige avond ging hij op zijn design fauteuil zitten (met een nieuwprijs van net geen €2.000,- zag ik later online). Hij schonk zijn whiskyglas vol en zette deze neer op de design bijzettafel. Na de helft te hebben opgedronken greep hij een groot koksmes en nam zijn leven door middel van meerdere messteken. Zijn levenloze lichaam werd na 2 dagen gevonden.
Omringd door weelde kon ik tijdens het verwijderen van de bloedrestanten nergens anders aan denken dan de zin van het leven. Net als vele anderen groeide ook ik op met het idee dat succes gelijk staat aan veel geld hebben, wonen in een luxe woning, en een dure auto rijden. Want, ‘geluk kan je kopen’, was altijd het motto.
In zekere zin klopt dit. Mijn eerste woning was een oude, sociale huurwoning. In de winterperiode was het er enorm koud. In de zomerperiode zakte de thermosstaat zelden onder de dertig graden. Hoe hard ik ook mijn best deed, er kwam nooit een einde aan de het ongemak en de aanhoudende vocht- en schimmelproblematiek.
Toen ik meer ging verdienen kon ik groter en beter gaan wonen. Mijn buitenruimte is bijvoorbeeld groter dan het gehele oppervlak van mijn eerste woning. De woning zelf is vier keer zo groot. Ik heb geen kou- en warmteproblemen meer, noch vocht- en schimmelproblematiek.
Natuurlijk geeft dit een hoger niveau van geluk. Wie wilt er maandenlang tijdens de zomer levend gefrituurd worden in zijn of haar eigen woning? Maar ook dit geluk is maar van korte duur en beperkt. Inmiddels ben ik alweer op zoek naar een nieuwe, grotere woning.
Hetzelfde geldt voor de auto die ik rij, de kleding die ik draag, en het eten dat ik consumeer. Over de jaren heen is alles drastisch verbeterd. Toen ik mijn droomauto kocht kon mijn geluk niet op. Een week later was ik alweer aan het nadenken over mijn volgende auto.
Het nastreven van geluk door het vergaren van meer spullen en geld is een vicieuze cirkel. Er komt nooit een einde aan. De Profeet Mohammed (vrede zij met hem) verwoorde dit heel mooi toen hij zei: ”Als de zoon van Adam een vallei vol goud zou bezitten, dan zou hij wensen dat hij er twee had.”
Uiteindelijk wordt je als iemand die zijn schaduw probeert te vangen. Een onmogelijke opgave die je tot waanzin zal drijven. Als je echter je rug naar wereldse zaken toekeert, heeft het net als je schaduw, geen andere optie dan jou te volgen.
Over Tuğrul
Tuğrul Çirakoğlu is een Nederlands ondernemer, columnist, schrijver, spreker en vlogger van Turkse afkomst. Momenteel is hij directeur van Frisse Kater BV en woont en werkt in Amsterdam. Tuğrul was van januari 2021 tot december 2022 columnist voor Het Parool met een wekelijkse column in PS Het Parool.
Geef een reactie