Ik ben inmiddels de tel kwijtgeraakt. Het waren er al veel, maar het lijken er alleen maar meer te worden. Ze proberen me via iedere mogelijk weg te contacteren. Mensen die bij mij in de leer willen om vervolgens hun eigen specialistische reinigingsbedrijf bedrijf te starten.
Vanaf het eerste contact geven ze al aan dat ze een soortgelijk bedrijf als de mijne willen starten. Soms zijn het korte e-mails vol spelfouten. In andere gevallen zijn het ellenlange e-mails gevuld met hele levensverhalen of telefoongesprekken waar alles uit de kast wordt gehaald om mij over te halen.
Ongeacht de methode, de afsluiting is altijd hetzelfde: Tuğrul, neem mij in dienst voor een aantal maanden, leer mij alles, en dan ga ik voor mezelf beginnen. ‘Was het leven maar zo gemakkelijk’ denk ik dan bij mezelf.
Bijna een decennium aan onderzoek, ervaring, expertise en enorme financiële investeringen om te leren wat ik weet en te komen waar ik sta. Zelfs veteranen in het vak komen bij mij om advies vragen hoe ze met bepaalde problemen om moeten gaan. Waarom zou ik dit alles ‘zomaar’ weggeven aan iemand die ik helemaal niet ken, en niks om mij geeft?
Eerst dacht ik: ‘dit moeten wel gekkies zijn’. Ik bedoel, wie anders zal solliciteren en vervolgens openlijk vertellen dat je van plan bent iemand zijn gehele doen-en-laten te kopiëren? Maar nu weet ik niet meer wat ze zijn. Er komen minstens honderd tot honderdvijftig van dit soort verzoeken binnen per jaar.
Ik reageer al lange tijd niet meer op de berichten en verzoeken. Dat is het beste heb ik gemerkt. Vaak mondde het uit in niet-zo-prettige situaties waarbij ik voor van alles werd verweten en uitgemaakt. ‘Ik ben een misgunner’ of ‘een kut-turk’, dat soort dingen.
In alle verzoeken is er altijd een aspect van ‘entitlement’ aanwezig. Mensen die het gevoel hebben dingen te verdienen zonder er iets voor te hoeven doen. Als er iets is waar ik niet tegen kan dan is dit het wel. Mijn hele leven heb ik voor alles moeten vechten. Niks is mij gegeven.
Imitatie is de hoogste vorm van vleierij, wordt er wel eens gezegd. Maar zo voelt het niet voor mij.
Over Tuğrul
Tuğrul Çirakoğlu is een Nederlands ondernemer, columnist, schrijver, spreker en vlogger van Turkse afkomst. Momenteel is hij directeur van Frisse Kater BV en woont en werkt in Amsterdam. Tuğrul was van januari 2021 tot december 2022 columnist voor Het Parool met een wekelijkse column in PS Het Parool.
Dilys Derksen zegt
Mooi geschreven Tuğrul! Zo is het maar net. Ik wil eigenlijk ook wat van je…..ik maak het programma Mooie Mensen op YouTube en ik zou je daarvoor graag spreken. Het gaat erom dat ik dan met je bespreek waarom je zo geworden bent als je bent. Mijn missie is namelijk dat we meer vragen stellen aan elkaar.
En je krijgt er bij mij ook wat voor terug: een uur lang aandacht voor jou als persoon en je beroep, je achtergrond, je opvoeding. Lijkt je dat wat? Alleen doen als je het leuk vindt.
Hier heb je mijn kanaal: https://youtube.com/@MooieMensen?si=BcYzePA_5Zjpf7os
Hoor het wel.
Groet, Dilys Derksen
0612121705
Ummane Mert zegt
Beste Tugrul,
Groot gelijk heb je. Waarom zou jij ‘het recept’ van jouw bedrijf prijs geven aan een ieder die zegt interesse te hebben. Zonder ook maar de intentie te weten. Bijzonder egoïstisch van de ander moet ik zeggen.
Ook ik geef niet zomaar het geheime recept van mijn moeder haar overheerlijke gerechten.
Een ieder zou zijn eigen pad moeten volgen en niet denken dat het gras bij de ander groener is. Want weet je, vaak als je goed kijkt is het nep-gras. Dus geniet volop van je eigen levenspad waarin jij als getalenteerde Turk mag shinen! Enjoy!
Christine zegt
Kopieren is misschien de hoogste vorm van vleien, het is zeker een groot compliment, je doet wat je doet op een verdomd goede wijze.
Wat deze copycats in spe erbij vergeten, het lukt jou deze kunstjes te doen omdat je naar je kunstjes ook nog een paar onmisbare eigenschappen meebrengt zonder die je kunstjes nooit zouden kunnen werken.
Wat je hebt is wat ze noemen ” kunstmest” je hebt een integere blik en houding. Je (ver)oordeelt niet, je geeft de mensen juist terug wat ze kwijt waren, respect, waarde, en gezicht en een naam, hun identiteit en zijn!
Jou kunstje leren kan iedereen met een basis iq, maar doen wat hij doet dat kan er maar een, en dat ben jij!
En wat betreft het uitschelden van kutturk, ook dat is en compliment, als men geen argumenten meer heeft wordt men persoonlijk, hoe dan ook, onder de streep blijft:
Je doet het zo ontzettend goed!!!
Wees daar trots op, ik ben trots dat jij doet wat je doet, ook al zou ik willen dat je overbodig zou worden…. ❤️
Ray Arvelo zegt
Wat je zou kunnen doen is een franchise opzetten. Zorgen dat je producten onder je eigen label komen en zelf opleidingen geven. Je kan dan zelf bepalen hoeveel en in welke regio de franchisenemers komen.
Je verdient aan de opleidingen, merkrecht en de producten. Waterdicht contract erbij voor een x aantal jaar. Eén klantcontact punt en zelf de verdeling maken onder de franchisenemers.