Een van mijn opmerkelijke hobby’s is het lezen van ingrediëntenlijsten op productverpakkingen — vooral die van voedingsmiddelen. Wat ooit begon als een persoonlijke zoektocht naar gezondere keuzes, is inmiddels uitgegroeid tot een levensstijl. Wie vandaag de dag gezond wil leven, kan niet anders dan continu onderzoek doen.
De supermarkt is allang geen plek meer waar je veilig boodschappen kunt doen. Het zijn verkopers van vergif geworden, van producten die er misschien aantrekkelijk uitzien, maar die je gezondheid stapsgewijs verslechteren. Het is zo ver gekomen dat wij als gezin elke zaterdag uren onderweg zijn om onze boodschappen rechtstreeks bij lokale boeren in te slaan. Als we alle adressen afgaan, maken we een ronde van zo’n 250 kilometer.
Wat we dan halen? Vlees en kip, rauwe melk, rauwmelkse room, boter, yoghurt, eieren, honing, fruit, groenten… en nog veel meer. Ja, sommige van deze producten kun je ook in de supermarkt kopen. Maar wie eenmaal het verschil heeft geproefd — niet alleen in smaak, maar ook in hoe je je voelt na het eten — weet dat supermarktkwaliteit er simpelweg niet bij in de buurt komt.
Uit eten gaan doen we zelden. Alleen als we op vakantie zijn, op uitzonderlijk drukke dagen of bij speciale gelegenheden. Vrijwel alles wat we consumeren maken we zelf. Het kost veel tijd en energie, maar we doen het met liefde. Omdat we weten wat we eten.
Soms denk ik wel eens: Tugrul, sla je niet een beetje door? Maar dan loop ik weer door de supermarkt, bekijk het nieuwste aanbod, lees de etiketten… en binnen enkele minuten slaat de angst weer toe. Angst voor wat we gedachteloos in ons lichaam stoppen. Voor wat we onze kinderen zonder nadenken meegeven. En voor hoe normaal het is geworden om ziekmakende producten nog steeds ‘voeding’ te noemen.
Zoals laatst, toen mijn oog viel op een product van Campina met de naam ‘Koksgoud’. Onder het logo stond: “met roombotersmaak”. Roombótersmaak? dacht ik. Wat is dit nu weer voor misleiding?
Nieuwsbrief
Abonneer je op mijn nieuwsbrief en ontvang updates van alles wat ik doe. Helemaal gratis. Geen zorgen.
De ingrediëntenlijst loog er niet om: plantaardige oliën (koolzaadolie, gehydrogeneerde koolzaadolie, zonnebloemolie in variërende verhoudingen) — dat was 99% van het product. Verder: emulgatoren (E472c), zout, boteraroma (0,15%) en een kleurstof (E160a). Voor de goede orde: E472c kan plantaardig zijn, maar wordt ook regelmatig gemaakt van dierlijke vetten, waaronder varkensvet.
En zo zit je dus buiten op het terras, genietend van een mooi stukje vlees, in de veronderstelling dat het is gebakken in roomboter. In werkelijkheid is het gefrituurd in een mengsel van industriële vetten, synthetische smaakstoffen en kleurmiddelen.
Ondertussen blijft het aantal mensen met kanker stijgen. Naar verwachting zal één op de twee Nederlanders er in zijn of haar leven mee te maken krijgen. Obesitas en aanverwante ziektes zoals diabetes en hart- en vaatziekten worden de norm in plaats van de uitzondering.
En dat terwijl we in Nederland zóveel prachtige, voedzame producten hebben. Echte voeding, vol leven. Rechtstreeks van de boer. Maar toch blijven we met z’n allen grijpen naar fabrieksmatig geproduceerde vullers, in plaats van naar échte vulling.
Dit is geen pleidooi voor angst, maar voor bewustwording. Voor verantwoordelijkheid. Want hoe we eten, is hoe we leven. En wat we vandaag op ons bord leggen, bepaalt hoe gezond — of ziek — we morgen zijn. Het begint bij kennis. Het begint bij keuzes. En uiteindelijk begint het bij jezelf.
Over Tuğrul
Tuğrul Çirakoğlu is een Nederlands ondernemer, columnist, schrijver, spreker en vlogger van Turkse afkomst. Momenteel is hij directeur van Frisse Kater BV en woont en werkt in Amsterdam. Tuğrul was van januari 2021 tot december 2022 columnist voor Het Parool met een wekelijkse column in PS Het Parool.
Geef een reactie